Si Keivan Khaleghi ay isang PhD na mag-aaral sa Unibersidad ng Texas na nagtuturo sa pamamagitan ng UT Refugee Student Mentor Program. Tumutulong ang APIE na ikonekta ang mga tagapayo sa programa sa mga kampus sa gitna at mataas na paaralan. Sa Q&A na ito, ibinahagi ni Khaleghi ang kanyang mga karanasan sa pagtuturo sa dalawang refugee na estudyante mula sa Afghanistan. 

Q: Sabihin sa amin ng kaunti tungkol sa iyong sarili.

A: Nasa PhD program ako sa Petroleum Engineering department sa University of Texas. Mayroon akong isang kawili-wiling background kung anong uri ng mga link sa kung paano ako naging isang tagapayo. Ako ay orihinal na ipinanganak sa Iran, at ginawa ko ang aking undergrad na programa doon. Pagkatapos ay lumipat ako sa Canada at nanirahan doon sa loob ng 14 na taon. Isa na akong Iranian Canadian citizen ngayon. Naghahanap ako ng bagong hamon, at napunta ako sa programa sa UT, nag-apply, at pumunta dito sa Austin.

T: Paano mo natutunan ang tungkol sa mentoring at ano ang naging dahilan ng iyong interes sa pakikipagtulungan sa mga estudyanteng refugee?

A: Nalaman ko ang tungkol sa programa ng UT Refugee Student Mentoring, at nalaman kong naghahanap sila ng mga taong nakakaalam ng Farsi. Sa Iran, ito ang opisyal na wika na natutunan ng lahat, kahit na ang mga etnikong minorya. Sa Afghanistan, mayroon silang iba't ibang etnikong minorya na may sariling wika at kultura, ngunit marami pa rin ang nagsasalita ng Farsi. Maaaring medyo naiiba ang Farsi sa pagitan ng mga Iranian at Afghan, ngunit maaari ka pa ring makipag-usap. Parang kung magkakasama ka ng British at American – iba ang mga salita pero maiintindihan mo pa rin.

Ang pinakamalaking dahilan na gusto kong magturo ay ang pagbabayad nito. Pagdating ko sa Canada sa simula, ang utos ko sa wikang Ingles ay hindi tulad ngayon. Ang pag-aaral ng Ingles ay nagbukas ng maraming pinto. Maaari kang makipag-usap at mag-bonding sa mas malalim na antas. Nais kong tulungan ang mga mag-aaral na gumawa ng isa pang hakbang patungo sa antas ng kasanayang iyon.

T: Sabihin sa amin ang tungkol sa iyong karanasan sa paggabay sa ngayon.

A: Nagsimula akong magtrabaho kasama ang dalawang kapatid na lalaki sa Burnet Middle School noong unang bahagi ng Oktubre 2022. Dalawang taon ang agwat nila, ngunit sa ngayon ay nasa iisang klase sila. Talagang mabubuting bata sila. Maswerte ako sa kanila. Halos isang taon na yata sila sa Austin kaya bago lang sila sa lugar. Pareho silang mula sa Afghanistan at isa sa kanilang pinakamalaking interes ay soccer. Sila ay napakalaking tagahanga ng soccer at sinusubukan nilang makapasok sa koponan ng soccer sa paaralan. Sa tingin ko, ang wika ay talagang mahalaga para sa kanila dahil kailangan nilang makipag-usap sa ibang mga mag-aaral. Iyan ang bahaging sinusubukan kong tulungan sila nang kaunti, para makahingi sila ng lugar sa koponan at makipag-ugnay sa iba sa paaralan.

Q: Anong uri ng mga aktibidad ang gusto mong gawin kasama ng iyong mga mentee?

A: Nagsasalita kami sa Farsi at nagtatrabaho sa Ingles. Natututo ako ng mga bagong salitang Farsi mula sa kanila at natututo sila ng mga salita mula sa akin. Nagagawa naming makipag-usap nang malinaw, ngunit kung minsan ay "Oh, ito ang tawag mo dito, tinatawag namin itong ganyan." Sinubukan ko talagang ibagay ang sarili ko sa kanilang diyalekto at humanap ng tamang kagamitan sa pagtuturo. Ito ay isang magandang karanasan sa pag-aaral para sa akin. Marami kaming napag-usapan tungkol sa World Cup at kung aling mga koponan ang kanilang tagahanga noong nangyari iyon.

Minsan nasusumpungan ko ang mga maiikling aralin sa grammar na ito dahil kailangan talaga nilang matuto ng English fundamentals at ilang bokabularyo. Sasaklawin natin ang mga simpleng paksa, at matututo tayo ng ilang salita at istruktura ng gramatika. Maswerte rin ako at nakahanap ako ng ilang aklat ng panitikan na itinuturo noon ng mga paaralan sa Afghanistan bago pumalit ang bagong rehimen. Sa tingin ko, naging magandang tagumpay iyon, dahil nakikita nila ang mga bagay tulad ng kanilang pambansang awit, watawat, at higit pa. Pamilyar ito, at mas komportable sila at bukas na subukan ito. Sa simula, sinusubukan kong ipabasa sa kanila ang ilang mga nobela o kuwento, ngunit napagtanto ko na dahil hindi ito mula sa Afghanistan, hindi sila komportable sa bokabularyo. Iyon ang naglagay sa akin sa isang landas ng paghahanap ng isang bagay na mas angkop sa kanila.

T: Kumusta na kaya ang English nila?

A: buti naman. Ito ay tiyak na isang gawain sa pag-unlad. Ngunit ang maganda ay kapag nasa karagatan ka na, kailangan mong lumangoy. I can see them picking up on words, especially if they see something that is really useful to them. Ang pag-uulit ay susi, kaya minsan bumabalik ako at sinusuri kung ano ang aming ginawa upang makita kung ito ay nananatili.

T: Ano sa palagay mo ang ilan sa mga natatanging hamon na kinakaharap ng mga estudyanteng refugee at paano sila matutulungan ng mga tagapayo na i-navigate ang mga iyon?

A: Ang pagkakaroon ng kamalayan sa kanilang diyalekto at pagiging attuned sa iyon ay talagang mahalaga upang maaari kang makipag-usap nang mabisa. The other thing for me is keeping in mind na hindi mo alam kung ano ang kwento nila o kung anong klaseng hirap. Pagbibigay ng mabait, nakakarelaks, at ligtas na kapaligiran – ang pagkakaroon ng nakapapawi na enerhiya ay isang priyoridad. Sinusubukan kong talagang magkaroon ng ganoon sa aking mga pakikipag-ugnayan sa kanila at subukang buhayin ang enerhiyang iyon.

T: Sa palagay mo, paano ka naapektuhan sa ngayon ng iyong karanasan sa paggabay sa ngayon?

A: Napaka positibo. Ito ay isang napakagandang bahagi ng aking lingguhang gawain. Ang araw bago ko iniisip kung ano ang tatalakayin ko sa kanila at kung anong uri ng materyal ang dadalhin ko sa kanila. Ito ay talagang isang mapagkukunan ng kaguluhan at positibo.

Q: Ano ang inaasahan mo sa kanila sa tagsibol?

A: Nasasabik akong panatilihin ang ating momentum at makita silang lumago at magkaroon ng mga sandali ng pambihirang tagumpay sa kanilang Ingles. Gustung-gusto ko ang bahaging ito ng aking linggo!

Ang Austin ISD ay kasalukuyang may mataas na pangangailangan para sa mga bilingual na tagapayo. Kung nagsasalita ka ng pangalawang wika at interesado sa mentoring, mangyaring makipag-ugnayan sa School Connections Manager ng APIE, Wen Nguyen, sa wnguyen@austinpartners.org. 

Maaari ka pa ring makilahok sa aming mentoring program kahit na hindi ka bilingual! Bisitahin ang aming website para matuto pa at magparehistro ngayon.